Hier zijn de persoonsgegevens van Odilia van de Elzas:
De heilige Odilia (Obernai, rond 660 - Mont Sainte-Odile, 13 december 720) was een dochter van hertog Eticho I uit de Elzas en van Bersinda en een zuster van de H. Roswinda.
Odilia werd blind geboren en door haar vader verstoten en ondergebracht bij een familie op het platteland. Toen zij 12 jaar was, werd zij naar een klooster gebracht. Daar kreeg zij het zicht terug bij haar doopsel door de H. Erhard van Regensburg. Zij keerde terug naar haar ouders en kreeg de beschikking over een heuvel bij Barr, de latere Odilienberg. Daar stichtte zij een klooster en werd abdis.
Als haar vader sterft, beseft Odilia dat hij zijn zonden moet uitboeten in de vlammen van het vagevuur. Vol mededogen en erbarmen bidt zij onophoudelijk voor hem tot God om genade en vergeving: deze stuurt inderdaad zijn engel naar het vagevuur om de ziel van Eticho eruit te verlossen.
Tenslotte voelt ook zij hoe haar krachten afnemen. Volgens sommigen zou zij gevraagd hebben de dood te mogen afwachten languit liggend op een berenvel op de grond. Zij zou daarbij haar zusters vooral op het hart gedrukt hebben de zorg voor de armen nooit te vergeten.
Zo moeten de zusters haar achterlaten op het moment dat de klok luidt voor het koorgebed. Het is Odilia zelf die ze allemaal naar hun plicht stuurt. Als ze terugkomen blijkt hun geliefde abdis te zijn overleden: zonder de laatste sacramenten. De zusters zijn daar volkomen van in de war. Om hen gerust te stellen keert ze voor enkele ogenblikken naar het leven terug, laat een priester komen van wie zij de communie ontvangt. Nu sterft zij dan voorgoed. Later zal men beseffen met een groot heilige te doen gehad te hebben. Op zoek naar relikwieën, gaat men zelfs zover haar min op te graven. Tot verbazing van de omstanders blijken de borsten die de kleine Odilia destijds gevoed hebben, nog volkomen gaaf, terwijl de rest van het lichaam van de vrouw volkomen vergaan is.
Odilia is de patroon van Elzas en wordt aangeroepen tegen oogkwalen.
Ze wordt afgebeeld als abdis (wit habijt; staf), met een boek in de hand waarop twee ogen rusten; ze draagt vaak een kroon; ze heeft een kelk bij zich (herinnering aan het feit, dat zij op het moment van haar afsterven, haar medezusters naar de kerk stuuurde?) en een haan (symbool van waakzaamheid; wellicht ook een verwijzing naar het wonder dat zij nog één keer uit de dood opstond om haar medezusters gerust te stellen: zij waakte over hen zelfs tot in de dood!).
Mythologie waar Odilia van de Elzas bij hoort: Christelijk
Attributen: kelk, haan, kroon, abdissen-ornaat, boek met 2 ogen